Vroeger kwamen er ook veel volwassen maar nu zijn het helaas hoofdzakelijk kinderen. IJsvereniging de IJsgleijers is begin jaren '60 opgericht. Eenjo Drenth is al vanaf 1983 bestuurslid, waarvan 25 jaar secretaris. Hij vertelt; “We zitten met 7 leden in het bestuur. Eigenlijk een paar mensen te weinig. Dus nieuwe bestuursleden zijn welkom. Als de baan open is zijn er zeker vier bestuursleden aanwezig om een oogje in het zeil te houden en vele drankjes in te schenken.” Op de vraag waarom er in Noordlaren al eerder geschaatst kon worden begint hij te lachen. “Dat is een veredelde kunstijsbaan. Een laag asfalt met 3 cm water erop! Op een grasveld moet 30 cm water worden gespoten. Het grasveld is niet egaal en als het hard vriest dan zet ijs uit, dus moet je er zeker van zijn dat er altijd water onder het ijs blijft zitten. Als we water gaan pompen uit de sloot langs de spoorlijn moet dat i.o.m. het Waterschap. Deze zorgt er dan voor dat er genoeg water in blijft door bijpompen. Het duurt ca. 60 uur om er genoeg water op te krijgen.

We zijn blij dat er nu een ijslaag op ligt van bijna 7 cm waardoor we de ijsbaan konden openen. Het bestuur wil nog graag een kortebaan wedstrijd organiseren voor de jeugd. Helaas worden de animo en de vorstperiodes steeds minder. En dat is jammer want het sociaal contact is erg leuk op een ijsbaan. Leuke herinneringen zijn er genoeg. Zo hebben we in 1997 een alternatieve Elfstedentocht gehouden met stedenbordjes en klunen erbij. En in het verleden hebben we winters gehad dat we met 5 man aan het sneeuwruimen waren en waren we rond dan konden we weer opnieuw beginnen. Sinds 

4 jaar hebben we een sneeuwblazer en nu hebben we de afgelopen 3 jaar geen ijs gehad. Hij is nog nooit gebruikt!” Maar ja wie weet wat niet is kan nog komen...

Ook in De Heemtuin te Muntendam was het afgelopen weekend een drukte van belang. Hier zijn de plassen ondiep en ze vriezen al snel dicht. Er kan dus al heel snel op geschaatst worden.