Schijtverhaal

Ingezonden: Het is een beetje een rare titel, maar het is ook heel raar wat er is gebeurt. Zondagavond 29 december 2013 werden wij opgeschrikt door een zeer harde knal; de zoveelste. 
Veel mensen schrikken hier enorm van, vooral ouderen zoals mijn moeder van 87 jaar. Mijn echtgenoot ging de honden even uitlaten en kwam ontstemd, zeg maar zeer boos terug. Een schijterd had de hondenpoepprullenbak opgeblazen. Overal lagen de zakjes, opengebarsten en al en bovendien lag de hondenpoepprullenbak verwrongen en kapot in het gras. De schijterd die dit gedaan had was al lang verdwenen. Wat zou het toch mooi zijn als deze schijtlijster(s) de gevolgen van zijn/haar/hun daad even hadden opgelost. Tenslotte was er al het genot van de knal en de ontploffing geweest. Twee seconden genot voor een hoop stront!!! Een echte genieter ruimt na de daad zijn rommel toch op, maar deze schijterd vond dat een ander dat maar moest doen. Dus zijn de mannen van de gemeente, toch ook niet meer zo piepjong, op maandagmorgen gekomen om de stront op te ruimen en de kapotte hondenpoepprullenbak mee te nemen. Deze kost de gemeente, dus ons, zo’n slordige € 350,- exclusief BTW. Maar… de knal was zoooo leuk! Er hangt nu, na oud en nieuw, een nieuwe bak. Gelukkig maar, want de mensen die dit soort dingen vernielen zijn vaak ook de grootste schreeuw-
ers als ze in een hondendrol stappen. Jammer dat er zulke ontzettende schijterds bestaan. 

Reactie toevoegen