Het spits wordt afgebeten door 'Fat Harry & the Fuzzy Licks', een bluesformatie uit de randstad die al weer wat jaartjes meedraait. De band is grotendeels geïnspireerd door de late moderne meesters als Albert en Freddy King, Ronnie Earl en Joe Louis Walker. Het repertoire, bestaande uit zowel covers als eigen werk, is gefundeerd op de Chicago blues maar laat ook een gezonde dosis funk en jazz doorschemeren. De naam van de band is een ironische verwijzing naar het vette gitaargeluid van frontman Harry Dorth, en niet naar diens omvang. Op middelgrote en grote festivals, alsmede het betere clubcircuit, prijkte hun naam op de affiches. Daags na het optreden bij het vermaarde Brielle Blues Festival spraken de kranten van " een prachtige heldere gitaarsound " en " een band die de sterren van de hemel speelde ". Fat Harry en z'n Fuzzy Licks staan garant voor een swingend en meeslepend optreden, waarbij Harry met zijn gitaar regelmatig de bar als zijn tweede podium inneemt.

BEZETTING:
Fat Harry Dorth - Gitaar en zang
René Schutte - Hammond en piano
Patrick Obrist - Bas
Jacco v.d.Heuvel - Drums