Vrijheid!

In deze periode van het jaar gebruiken wij vaak het woord “vrijheid”. We gedenken en vieren onze vrijheid omdat wij dat, wat je ook geloofd of wie je ook bent, in alle vrijheid kunnen. Dat is een groot goed. Juist omdat wij dat door het jaar heen als dood normaal ervaren is het goed om daar een keer in het jaar goed bij stil te staan.
Ik heb het gevoel dat er hier en daar wat haarscheurtjes in onze vrijheid ontstaan.
Steeds meer kleine groepen eisen enorme ruimte op, waardoor de ruimte van grote groepen mensen wordt beknot. Denk hier bijvoorbeeld aan de actiegroep “de grauwe eeuw” en anti Zwarte Piet demonstraties. En nu weer de herdenking op de Dam, omdat het alleen over blanke mensen zou gaan. Het is geen probleem als men ergens tegen is (het kan mij niet gek genoeg zijn), maar dan hoef je niet het plezier van anderen te verstieren. Men claimt het recht op het gelijk of de waarheid en zet vervolgens andere mensen weg als racist of iets anders vreselijks. De mensen die dat doen krijgen heel veel aandacht in de media en worden bijna altijd naar de mond gepraat. Tenenkrommend is dat. In Utrecht werd onder dwang van een actiegroep het kinderfeest afgelast van cowboys en indianen. Dat zou racisties zijn. Wat hebben wij dat vroeger vaak gespeeld. Wat waren wij dus een stelletje racisten zeg. Waar blijft het weerwoord? Waar blijven de mensen die opkomen voor “vrijheid”? Of hebben we nog steeds dezelfde slappe knieën als tijdens de tweede wereldoorlog? Het blijkt dat je vrijheid steeds moet blijven bevechten. Of zoals Koestler stelde “ De menselijke tragedie is niet zijn agressie, maar zijn onderdanigheid “.

Kronkel